اطلاعات مفید - جاذبه های گردشگری آسیا -
اندونزی دارای بیش از 18 هزار جزیره است، بنابراین لقب مجمع الجزایر اندونزی شایسته چنین مکانی است. زندگی با عطر و بوی آسیایی در 6 هزار جزیره از این مجمع الجزایر، در جریان است. اندونزی روی خط استوا و بین اقیانوس هند و اقیانوس آرام قرار گرفته است.
عنوان پارک ملی نشانگر عظمت و بزرگی چنین مکانی است. این پارک بین دو کوه آتشفشانی به نام مونت پَنگرانگو (Mount Pangrango) و مونت گِده (Mount Gede) قرار گرفته است. این پارک در شهر وست جاوا (West Java) اندونزی قرار گرفته است.
اما چه جاذبهها و جاهای دیدنی در این پارک وجود دارد؟
پارک ملی کومودو (Komodos National Park)
پارک ملی کومودو جزء میراث جهانی یونسکو با مجموع مساحت 1733 کیلومتر مربع که 603 کیلومتر مربع آن خشکی محسوب میشود، در سال 1980، به منظور حفاظت از اژدهای کومودو تاسیس شد؛ ولی در حال حاضر گونههای دیگر جانوری مانند آبزیان نیز مورد حمایت و حفاظت این منطقه قرار گرفتهاند. علاوه بر پارک ملی کومودو 5 جزیره دیگر نیز در جهان هستند که تنها مکان نگهداری اژدهای کومودو میباشد.
کومودو بزرگترین مارمولک (و حتی خزنده) دنیا و بسیار کشنده و مرگبار هستند. این خزنده با وزن حدود 70 کیوگرم و طول 3 متر، به طور معمول از لاشه جانوران مرده تغذیه میکند؛ اما گاهی نیز پرندگان و پستانداران را شکار میکند و به همین دلیل از حیوانات خطرناک و مرگبار بشمار میرود. اما لازم به ذکر است که حمله و شکار به انسانها به ندرت اتفاق میافتد.
پارک ملی کومودو در مجمع الجزایر لسرسوندا یا سوندای کوچک (Lesser Sunda Islands) قرار گرفته است؛ این مجمع الجزیره دارای 3 جزیره بزرگ به نام کومودو (Komodo)، پادار (Padar)، رینکا (Rincah) و 26 جزیره کوچک میباشد. علاوه بر چشماندازهای خیره کننده مجمع الجزایر سوندا مانند ساحلهای بسیار زیبا و در عین حال عجیب و غریب این جزایر، تپههای و پوششهای سبز و اقیانوس بینظیر این منطقه، غواصی نیز یکی دیگر از سرگرمیهای هیجانانگیز این مکان محسوب میشود.
کلیموتو آتشفشانی با 3 نشست دهانهای با دریاچههایی به رنگهای آبی، قرمز و سبز است؛ اما به دلیل دود آتشفشان و در نتیجه واکنشهای شیمیایی اتفاق افتاده در درون آب، رنگ این دریاچهها مدام در حال تغییر است، به طوری که در یک قرن اخیر یکی از دریاچهها 44 بار تغییر رنگ داده است، حتی گاها به رنگ قهوهای، سفید و مشکی نیز دیده شده است. به اعتقاد مردم محلی رنگ آّب دریاچهها به دلیل خلق و خوی ارواح اجدادشان که درون دریاچه زندگی میکنند، تغییر میکند.
علاوه بر کوه آتشفشانی کلیموتو، پارک ملی کلیموتو هم از جاذبههای دیدنی این منطقه است.
کوه آتشفشانی برومو (Mount Bromo)
آتشفشان برومو به دلیل فورانهای مکرر معروف است که آخرین فعالیت کوه آتشفشانی برومو در سالهای 2004، 2010 و 2011 بوده است. بهترین مکان برای رسیدن به دهانه آتشفشان و مشاهده اطراف کوه، از طریق پیادهروی یک ساعته از سمت شمال غرب Cemoro Lawang میباشد. کوه و آتشفشان برومو و چند کوه دیگر در میان دشت دریای شن (Segara Wedi) و پارک ملی برومو تِنگر سِمِرو (Bromo-Tengger-Semeru National Park) قرار گرفته است.
قرارگیری این آتشفشان در بین چندین آتشفشان دیگر، همچنین فورانهای برومو، باعث ایجاد یک منظره زیبا و فوق العاده از دود سولفور شده است؛ این مکان و دود سولفور آتشفشان یکی از صحنههای ناب برای عکاسان به حساب میآید. اما در نقطه مقابل آن بنا به نظر و عقیده بسیاری این پارک دارای ترسناکترین منظرههای آتشفشانی میباشد، که یک دلیل عمده آن فوران مخروطی شکل آتشفشان برومو در میان انبوهی از شن و ماسه آتشفشانی است
کوه آتشفشانی سیمرو (Mount Semeru)
این کوه آتشفشانی در پارک بین المللی برمبو-تنگر-سمرو (Bromo-Tengger-Semeru National Park) در جاوه شرقی قرار گرفته است. این پارک تنها جاوه دارای بلندترین کوهها مانند کوه سیمرو میباشد، علاوه بر آن 4 دریاچه و 50 رودخانه نیز در این مکان وجود دارد. این پارک محافظت شده دارای 4 آتشفشان مخروطی است که کوه سیمرو فعالترین آتشفشان آن است. این مکان تنها مکان حفاظت شدهای است که دارای دریای شن میباشد.
آتشفشان کاوا ایجِن (Kawah Ijen Volcano)
دهانه آتشفشان ایجِن (Ijen) حدود 20 کیلومتر میباشد، بنابراین قرار گرفتن چند آتشفشان در این دهانه وسیع دور از ذهن نیست. اما تماشاییترین و زیباترین اینها، آتشفشان کاوا ایجِن (Kawah Ijen) است. کاوا ایجِن با گوگرد (سولفور) پر شده است و بنابراین هنگام سوختن آن شعلههای آبی رنگی نمایان میشود که به خصوص در شب بسیار زیبا و هیجانانگیز است. گردشگرانی که برای بازدید از این منطقه میروند، علاوه بر این آتشفشانها، مزارع کشت قهوه (قهوه عربیکا)، طبیعت بکر و چشمانداز فوقالعاده در کنار دریاچه اسیدی و سنگهای گوگردی دهانه آتشفشان که شاید چندان زیبا نباشد، دیدار میکنند. گاهی پیش میآید که در هنگام بازدید از این منطقه آتشفشانها شروع به سوختن میکنند.
اوبود (اوباد) (Ubud)، جنگل مقدس میمون
اوبود در جزیره بالی اندونزی، شهری است با مزارع تراس مانند و پلکانی طبیعی برنج که یکی از مشهورترین، شناختهشدهترین و برترین مکانهای دیدنی اندونزی است؛ علاوه بر این که به قلب فرهنگی بالی نیز معروف است. یکی دیگر از دلایل زیبایی این منطقه بلند درختان نخل است. همچنین این جزیره از ارزانترین مقصدهای سفر در آسیا بشمار میآید.
علاوه بر شهر اوبود، جنگل میمونهای اوبود نیز از جاذبههای بالی محسوب میشود. این جنگل 11 هکتاری دارای گونههای خاصی از درختان است که برای محافظت میمونها بسیار کاربردی است؛ میمونهای این جنگل گونهای از میمونها هستند که به طور معمول در تمامی آسیای جنوب شرقی دیده میشوند. اما به جز میمونها، گونههای مختلف پرندگان نیز در جنگل اوبود زندگی میکنند.
این منطقه دارای یک معبد هندو و چندین مجسمه نیز میباشد که متعلق به دورانهای پیشین و بسیار دور است.
بازدید از این شهر و جنگل اوبود که بین 3 تا 4 ساعت زمان میبرد، رایگان است.
معبد بودایی بوروبودور (Borobudur)
معبد بوروبودور، ساخته شده در قرن نهم، بزرگترین معبد بودایی در جهان میباشد که زیارتگاهی برای بودای بزرگ بوده است؛ همچنین آیینهای بودایی، همگی در این معبد شکل گرفتند. معبد بوروبودور که در واقع نماد کشور اندونزی است، در شمال غربی یوگیاکارتا (Yogyakarta) قسمت مرکزی جزیره جاوه واقع شده است. گنبد مرکزی دارای 72 مجسمه بودا است که درون یک گنبد حفرهدار نشستهاند و در مجموع، این معبد باستانی دارای حدود 504 مجسمه بودا میباشد. معبد با 3 سطح سمبولیک کیهان شناسی به نام جهان عشق (کامادهاتو)، جهان اشکال (روپادهاتو) و جهان بیفکری (آروپادهاتو) شناخته میشود.
ساخت معبد بوروبودور در حدود 75 سال زمان برده است و در طراحی آن از ترکیبِ عناصر مفهوم بودایی نیروانا (Nirvana) و اندونزیایی استفاده شده است. چیزی که در طراحی این معبد بسیار مشهود است، انعکاس تاثیر هندو در این ناحیه بوده است که به نام هنر گوپتا معروف است.
این بنای تاریخی بین سال 1975 تا 1982 توسط دولت اندونزی و یونسکو بازسازی شده است. در حال حاضر نیز جزء میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
پارک بین المللی کرینسی سبلات (Kerinci Seblat National Park)
پارک بین المللی کرینسی سبلات در استان جامبی و جزیره سوماترا قرار دارد و بزرگترین و عظیمترین پارک ملی این جزیره هم محسوب میشود. این پارک بزرگترین بخش محدوده بوکیت باریسان است. کوه کرینسی نیز با ارتفاع بیش از 3800 متر از سطح دریا در این پارک بین المللی قرار گرفته است. این پارک اقامتگاه و زیستگاه بسیاری از جانوران زیبای کمیاب و حفاظت شده و همچنین گیاهان عجیب و خاص است.
پارک کرینسی سبلات از سال 2008 به عنوان منطقه حفاظت شده بین المللی شناخته شده است. یکی از دلایل عمده حضور و زنده ماندن انواع گونههای جانوری و گیاهی عجیب، زیبا و دست نیافتنی همین مسئله است. از انواع جانوران پارک کرینسی سبلات میتوان به ببر سوماترایی اشاره کرد. احتمال داده میشود که در پارک ملی کرینسی سبلات بیش از 165 ببر در حفاظت کامل زندگی میکنند؛ نکته قابل توجه تعداد ببرهای پارک ملی کرینسی است، ببرهای این پارک از ببرهای کل نپال و چین بیشتر است!!!!!!!
اما علاوه بر ببرها، انواع دیگر گربهسانان مثل پلنگ، گربه طلایی آسیایی، گربه مرمری نیز در این پارک حضور دارند. از دیگر گونههای جانوری موجود در این پارک فیلها (فیلهای سوماترایی)، خرسها (خرسهای آفتاب مالایی)، تایپرها (تایپرهای مالایی) است.
از پرندههای معروف و زیبای این پارک، مرغ بهشتی است، پرواز این پرنده در پارک کرینسی بسیار جالب و دیدنی است. علاوه بر مرغ بهشتی بیش از 370 گونه پرنده دیگر نیز در این پارک زندگی میکنند.
از گونههای گیاهی عجیب این پارک میتوان به گیاه رافلسیا آرنولدی و گیاه تیتان نام برد، این گیاهان دارای بزرگترین گل هستند. بیش از 4 هزار گونه گیاهی بسیار زیبا در این پارک وجود دارند.